من به تنگ آمده از اين همه بي مهري و فرياد زدمتو كه شمشير كشيدي ز چه اينگونه به تنگ آمده اي ؟!
حكم دوستانمان ژيلا كرم زاده و ليلا سيف الهي توسط قاضي مقيسه اعلام شد، 4 سال زندان تعزيري.
در قسمتي از حكم آورده شده دوستانمان عليه امنيت ملي فعاليت كردند و در قسمتي ديگر آمده است آنان درحالي كه شمع در دست داشتند در پارك راه مي رفتند!
به اين ترتيب دوستانمان با راه رفتن در پارك درحالي كه شمع در دست داشتند امنيت ملي را به خطر انداختند. مسئولين امنيتي و قضايي شمع در دست راه رفتن در پارك را اقدام عليه امنيت ملي اعلام مي كنند و چنين بي تاب مي شوند كه در كمال آسايش و امنيت قدم زدن و عربده كشيدن عناصر به اصطلاح خودسر كه به انواع سلاح هاي گرم و سرد مجهز بوده و هستند و حداقل طي روزهاي بعد ار انتخابات تاكنون صدها نفر را كشته و زخمي كردند لحظه اي آنها را نگران نكرده تا به فكر ممانعت از فعاليت آنها و يا مجازاتشان باشند.
آقايان امنيت ملي يك كشور، امنيت ملت آن كشور تعريف مي شود و امنيت ملت ما با حضور مادران و زنان در پارك درحالي كه شمع در دست دارند نه تنها تهديد نمي شود بلكه مادران عزادار با مطرح كردن درخواستهاي خود مبني بر معرفي و محاكمه عاملين و آمرين كشتار زنان و مردان اين سرزمين و آزادي زندانيان عقيدتي و سياسي، دقيقا خواستار امنيت براي ملت خود هستند تا در ازاي پرسش از راي و حق خود و بيان آرا و عقايدشان جان يا آزاديشان به خطر نيفتد. به عبارت ساده تر آنان مدافعان سرسخت زندگي و آزادي مي باشند.
آنچه را شما نمي خواهيد بگوييد ما به شما اعلام مي كنيم: مادران عزادار با مخاطب قرار دادن و درخواست مستقيم از مسئولين امنيتي و قضايي براي پيگيري جنايات اتفاق افتاده و آزادي زندانيان راحت و آرام را از شما سلب نمودند چراكه با جوابگويي به همين درخواست برحق و همگاني سر اين عناصر خودسر پيدا مي شود بنابراين امنيت و قرار شما بسر مي آيد و از همين رو است كه اينگونه به تنگ آمده ايد و از مادران انتقام مي گيريد. بي گمان حكم 4 سال زندان براي مادران عزادار هيچ معنايي جز گرفتن انتقام از مادران ندارد و اوج عجز و ناتواني شما را مي رساند.
اما اين حكم را ما اينگونه تعبير مي كنيم: مادران عزادار از زمان تشكيل تا كنون بارها و بارها به صورت گروهي يا انفرادي با حبس هاي چند روزه تا چند ماهه دوره هاي آموزشي را گذراندند و اين بار اولين گروه از آنان براي طي دوره 4 ساله تخصصي وارد اوين مي شوند. گويا قرار است اوين همواره نمايندگاني از مادران را در خود داشته باشد.
در بدترين حالت ما و شما با هم در زندان ها مي مانيم يعني تا شما مسئول زندان ها هستيد ما در آنها زنداني مي مانيم ولي زماني كه درهاي زندان باز مي شود ما قطعا با آغوش باز مردم و خانواده هايمان مواجه مي شويم در آن زمان شما با چه روبرو مي شويد و به كجا خواهيد رفت؟