صفحات

دیباچه

مادران پارک لاله/اسلو(حامیان مادران عزادار ایران/اسلو)در تاریخ سوم بهمن 1388 در اسلو برای حمایت و همراهی با مادران ایرانی شکل گرفت و تا امروز با همه ی فراز و فرودهای خود و تا روز تحقق خواست مادران پارک لاله در ایران ادامه خواهد یافت

نامه مادران پارک لاله به مادران تونس و مصر

بیایید در کنار فرزندان مان بایستیم که پیروزی از آن ماست!

این روزها به هرکجا می نگری، خوشه خشمی را می بینی که شعله ور شده است و می رود که تخت و سیطره اربابان و صاحبان قدرت و چپاولگران را به کام خود بکشد، این روزها چشم های نگران مادری راه خانه را می پاید، یا هراسان و سرگردان خیابان های قیام را می کاود تا فرزند خویش را در آغوش گرفته و چه نیکوست شادمانی پیروزی ، وقتی پابه پای فرزندش بر سنگفرش کوچه و خیابان پایکوبی کند. ولی سخت دردناک است اگر چنین نباشد و آن چشم های سرگردان، چون ما "مادران عزادار ایران" در جست و جویی بی پایان ،سو از دست داده باشد، یا جنازه فرزندی دیده باشد و یا گریان و مبهوت، با بغضی که راه گلو را تا انتهای جهان خواهد بست، بر راه مانده باشد.

ماداران گرامی تونس!
مراتب همدردی و اندوه عمیق و عشق بی پایان ما را پذیرا باشید و بدانید وقتی "محمد بوعزیزی" از رنج جهان خود را به کام آتش کشید، درد و اندوه تمامی جهانیان بر ما گسیل شد، زیرا می دانستیم شعله های سوزنده وی نه شعله های روشن شده با دست خویش، بل شعله هایی بود که از بیست و چند سال پیش به دنبال پیروی از سیاست های جهانی" خود ارباب خواندگان" افروخته شده بود و محمد با به آتش کشیدن خودش، دنیایی را روشن کرد.

محمد به دنبال کار و نان بود و تنها نان آور خانه، همچنان که در ایران نیز، نان آوران خانه هر روز به آتش ظلم وجور کشیده و کشته می شوند و چشم های مادران و کودکان به ره خیره می ماند. اکنون شادکامی پیروزی، اگرچه کام‌تان را شیرین کرد، اما نیک می دانیم که تلخی از دست دادن فرزند، چه سخت و توان فرساست. محمد و دیگر عزیزان از دست رفته بازگشتی ندارند، ولی چه زیبا رفتنی ست وقتی که رهایی دیگران را
چون مژده ای شیرین با خود همراه دارد. مژده شیرینی که نباید به تجربه تلخ کامی دیگری انجامد.

مادران گرامی در مصر و تونس!
فرایتان می خوانیم تا در یک همبستگی مادرانه عمیق و جهانی، دردهای مشترک را فریاد زده و دامان مهرمادری را برای ساختن جهانی دیگرگون بگسترانیم که تنها مادری و مهر اوست که می تواند نگهبان دوستی و مهر در جهان باشد. بیایید مادران تمام فرزندان جهان باشیم و صلح و آرامش و آزادی را نوید دهیم.

ما مادران عزادار ایران (مادران پارک لاله) امید داریم، روزی فرا رسد که در کشور ما نیز شادکامی پیروزی، درد جانکاه از دست دادن فرزند را دمی فرو کاهد و فضایی فراهم گردد تا با آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی و لغو شکنجه و اعدام و سنگسار و محاکمه کلیه آمران و عاملان جنایت های سی و دو سال گذشته در دادگاه های مردمی، اسرار مگو از رمزخانه های پنهان، به در آید تا ما نیز بتوانیم به آسودگی در کنار دیگر فرزندانمان، پاک و سالم وبی خطر، آزادانه زندگی کنیم
به امید آزادی و عدالت برای تمامی ستمدیدگان جهان
دهم بهمن 1389
 مادران عزادار ايران(مادران پارک لاله)
حامیان مادران پارک لاله ایران-اسلو
حامیان مادران پارک لاله ایران -ایتالیا
حامیان مادران پارک لاله ایران-دورتموند
حامیان مادران پارک لاله ایران-فرانکفورت
حامیان مادران پارک لاله ایران-کلن
حامیان مادران پارک لاله ایران-لندن
حامیان مادران پارک لاله-لوس آنجلس - ولی
حامیان مادران پارک لاله-وین
حامیان مادران پارک لاله ایران-هامبورگ

------------------------------

إلى أمهات مصر الحزينات:

      دعونا نقف مع أولادنا، فالنصر لنا!
في هذه الأيام، نحن نتابع بفارغ الصبر أخبار إنتفاضة أمّتنا في وجه الدكتاتورية، وندرك أن أمهات مصر قلقة على أبنائها، الذين يطالبون بحريتهم في شوارع البلاد. كم جليلة هي فرحة الأم عندما ترى من تحب على قيد الحياة ويحتفل بالنصر العظيم! ومع ذلك، نحن نتفهم الألام الكبيرة ومعاناة هؤلاء الأمهات، الذين كأمهات بلدنا إيران الحزينات، وبعد البحث المرير، يرون أحبائهم قتلوا وقضوا.

أمهات مصر العزيزات :
 تفضلوا بقبول خالص تعازينا. نحن نتفهم ونشعر بحزنكم الكبير على أحبائكم، وندعو إلى التضامن المتبادل بين أمهات إيران ومصر الحزينات، على أمل أن يوما ما، جميع دول العالم وشبابها يحتضنون السلام والحرية واللإزدهار.
 
نحن، أمهات إيران الحزينات، نأمل أن يتبنّى بلدنا نصر حركة حقوقه المدنية عن طريق الإفراج عن جميع السجناء السياسيين، وإلغاء التعذيب والإعدام والرجم، وكذلك عن طريق تشكيل المحاكم الوطنية للمسؤولين عن القتل الجماعي وقمع حقوق الشعب اللإيراني.
 
نتمنى الديمقراطية والسلام لجميع دول العالم،
أمهات إيران الحزينات (أمهات بارك لاله)

31يناير 2011

-------------------------
 
Message Of Solidarity From Iran’s Mourning Mothers To The Tunisian And Egyptian Mothers Who Lost Children During The Recent Popular Uprising.

Please accept our sympathy and deep condolences for the loss of your loved ones.

We felt immense grief upon hearing the news of the loss of life such as that of Mohammad Buazizi, who demanded nothing more than freedom and a better standard of living, just like our young people did in Iran.

Although your voices have been heard and your nations are feeling victorious, we know you are grieving the the loss of your children.  Children, who have gone to never return. Yet, their departure brings the sweet aroma of freedom for others.

 We call upon you to join our solidarity movement, thus shouting out our pain and grief in a louder voice together and spread our motherly love for a better world. This motherly love is the only love that can be the guardian of friendship and peace in the world. Let us all be the mothers of every child in this world and insist on peace and freedom.

We, the Mourning Mothers of Iran (Mothers of Laleh Park) wish for the day that freedom will lessen our grief for the loss of our children. We hope that one day all political and conscience prisoners will be freed, torture and capital punishment will be abolished, and those responsible for carrying out these atrocities in all our countries be brought to justice. This way, the secrets of human abuse will come out and then we can concentrate, without any fear, on building the future of our remaining children.


1 February 2011 
Mourning Mothers of Iran (Mothers of Laleh Park)
Supporters of Mourning Mothers or Iran - Dortmund, Frankfurt, Hamburg, Italy, Koln, LA-Valley, London, Oslo,  Vienna. 

 

--------------------------------